2 listopada 2025

WYDMY PIASZCZYSTE W PARKU KRAJOBRAZOWYM UJŚCIE WARTY

 ZESPÓŁ PRZYRODNICZO-KRAJOBRAZOWY PORZECZE W OTULINIE PARKU NARODOWEGO UJŚCIE WARTY

    Na zachód od wioski Porzecze powstał niedawno ciekawy obiekt przyrodniczy, zwany Zespołem przyrodniczo-krajobrazowym Porzecze. Teren w całości znajduje się w granicach Parku Krajobrazowego Ujście Warty. Warto tam zapuścić się zarówno w poszukiwaniu uroków wydm piaszczystych, jak też dla podziwiania rozlewisk starorzeczy Odry, albowiem cały ten obszar chroniony znajduje się tuż przy korycie tej rzeki. Nie ma tam znakowanych szlaków turystycznych, ale jest ścieżka dydaktyczna i kilka tablic informacyjnych.

Wydmy porasta roślinność typowa dla terenów piaszczystych


Mapka z zaznaczoną trasą przejścia

Mało tu miejsc, gdzie podziwiać można sam piach. Pokrywa go płaszcz z mchów, porostów i drobnych kęp trawy


Uschnięta sosna uświadamia nam jakim sposobem umierają tutaj drzewa. Jeśli piach, niesiony wiatrami przysypie wysoko pień drzewa, to usycha ono powoli z braku zarówno powietrza wokół pnia, ale głownie z powodu braku wody opadowej. Zwykle deszcze padają zbyt krótko, aby woda przesiąkała aż tak głęboko, jak ukryte są korzenie przysypanej piachem sosny. W okolicy znajdziemy wiele sosen, których rozłożyste konary opierają się o ziemię ...

Te  drzewa skazane są na powolną śmierć. Ich pnie zakopane są na kilka metrów w piasku




Małe kępki traw prezentuję się uroczo


Nadodrzańskie "wydmy piaszczyste" to wydmy śródlądowe występujące w Polsce, które są oddalone od Morza Bałtyckiego. Powstały one na terenach dawnych obniżeń wypełnionych piaskiem przez topniejący lodowiec, a następnie uformowane przez wiatr. W przeciwieństwie do wydm morskich, są one często porośnięte drzewami, które utrwalają ich kształt, ale też powodują stopniowe ich zarastanie. Proces zarastania wydm prowadzi do niemal całkowitego ich zaniku. Na terenie zespołu przyrodniczego Porzecze możemy obserwować jeszcze całkiem ładnie zachowane wydmy. Są one w dużym stopniu porośnięte roślinnością lubiącą piachy, a częściowo porasta je las sosnowy. Obserwacja sposobu zarastania wydm, jak też kształtów sosen jest ciekawym doświadczeniem. Okazuje się, że tutejsze sosny zawdzięczają swoje niezwykłe kształty zasypywaniu ich dolnych części przez piach niesiony wiatrem. Tym sposobem korony drzew niemal dotykają podłoża, a same pnie są krótkie i karłowate. Często powykręcane w różne strony. Trochę przypominają usychające drzewa w Słowińskim Parku Narodowym. Tu jednak wszystko występuje w dużo mniejszej skali. Od strony północnej niemal bezpośrednio do wydm przylegają starorzecza Odry. I one mają wiele uroku, przypominając krajobrazy z pobliskiego Parku Narodowego Ujście Warty. 

Wydmy w najwyższej części rezerwatu zwane Monte Casino


A oto i starorzecza Odry. Można tu wędrować całymi kilometrami oglądając podobne widoki


Na terenie parku krajobrazowego ścinka drzew dozwolona jest tylko bobrom


Krajobraz wokół - podobnie jak w PN Ujście Warty  - niczym nie zmącony. Cicho tu i spokojnie ...




Takich pięknych miejsc jest tu więcej. Wiosną i jesienią są tu idealne warunki do obserwacji ptaków. I ( na razie) bez zakazów w jakie obfitują parki narodowe



A oto i sama Odra - rzeka graniczna i bardzo szeroka w tych okolicach


Czas wracać ...

Zobacz też:

WIELKA FATRA _ GRZBIET SIDOROVO - lato 2025

  
   Jeden z licznych grzbietów Wielkiej Fatry, położony skrajnie na północnym wschodzie opada swoimi stokami niemalże do miasta Rużomberok.  Jego najwyższa kulminacja nosi nazwę Sidorovo i osiąga 1102 m n.p.m. Niby to niewiele, a i na mapach nie wygląda specjalnie imponująco. Jednak pozory często mylą. Wędrówka tym długim i stromym grzbietem jest wcale wymagającym wyzwaniem, podejście z Sedla pod Sidorovom jest najbardziej stromym odcinkiem na całej trasie, a widoki po drodze do przekaźnika TV na końcu grzbietu obfitują we wspaniałe widoki. Podziwiać można i pozostałą część Wielkiej Fatry i rozległe plany Małej Fatry, i Niżnie Tatry, i spore fragmenty Tatr Zachodnich. Dedykowany czas przejścia wynosi 4,1/2 godziny, a do pokonania 15 km. Kolor szlaku czerwony.

Wielka Fatra gniewna i chmurna
 
                                       
Mapka z zaznaczoną trasą. Klik aby powiększyć
                                   
Wyżej i niżej Sedlo Na Seci i stoki Predno Malino
Latem używają tu sobie owieczki, zimą narciarze 

Ku szczytom Wielkiej Fatry


Urwiska Haliny z drogi na Sedlo pod Sidorovom

Wszędobylskie osty. Lubię je

Pasom sie łowiecki, pasom sie barany ...

Wielki Chocz z ostrym zębem Małego Chocza

Z tego miejsca Haliny, to już nie pojedyncza skałka ale cały wapienny ciąg skał. Nie ma tam znakowanego szlaku ale jest ścieżka


Niżne Tatry (Wielka Chochula oczywiście)

Widok ze szczytu w kierunku Białego Potoku. W oddali Niżne Tatry

Liptowskie Morze, a w tle Tatry Zachodnie

Malownicza wieś - skansen to Vlkolinec. Miejsce które lubimy


Bukowy las na wysokości około 1000 m n.p.m. z trudem daje radę. Drzewa są pięknie powykręcane ale też chorują w tych warunkach

Grzbiet biegnący ze szczytu Sidorovo w kierunku północnym to prawdziwy "grzbiet". Opada stromiznami na prawo i lewo i ciągnie się na odcinku kilku kilometrów

Od czasu do czasu otwierają się widoki na Małą Fatrę. Tu dobrze widoczny Rozsutec


Wilczy Ząb to samotna skałka na grzbiecie. Wejście bez problemów, za to widoki rozległe i ciekawe
Po lewej u dołu malownicza wieś-skansen Vlkolinec. W tle Wielka Fatra

Wyżej i niżej urozmaicony grzbiet Małej Fatry ze szczytami Rozsytec i Stoh

Rużomberok, a w tle Tatry Zachodnie

Widokiem w kierunku Hrboltovej kończy się nasza wędrówka grzbietem Sidorova. To była ostatnia trasa górska na Słowacji w 2025 r.